Dlaczego te wybory są takie ważne?

O mnie dariuszszwed

Dariusz Szwed (ur. 25 kwietnia 1967 w Krakowie) – polski polityk, działacz społeczny, ekonomista, jeden z założycieli, a od 2004 przewodniczący partii Zieloni 2004 (z przewodniczącą Małgorzatą Tkacz-Janik). Absolwent II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, Akademii Ekonomicznej w Krakowie (międzynarodowe stosunki gospodarcze) i Uniwersytetu Warszawskiego (ekonomiczne podstawy polityki ekologicznej). Współpracownik Grupy Zieloni - Wolny Sojusz Europejski w Parlamencie Europejskim, były delegat Zielonych 2004 w Europejskiej Partii Zielonych. Członek Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych. Fundator i przewodniczący Rady Programowej Zielonego Instytutu. Konsultant w zakresie zrównoważonego rozwoju i sektora pozarządowego wielu instytucji i organizacji, takich jak: Bank Światowy, Centrum Prawa Ekologicznego, Greenpeace International, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Milieukontakt Oost-Europa, Northern Alliance for Environment and Development, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Regional Environmental Center, Światowa Unia Ochrony Przyrody IUCN, WWF. W pierwszej połowie lat 90. działał w krakowskiej Federacji Zielonych. Był współorganizatorem protestów przeciw przeprowadzaniu prób nuklearnych m.in. w atolu Mururoa na Pacyfiku. W latach 1996-1997 koordynował europejską kampanię "Menu na następne Tysiąclecie", promującą zrównoważony rozwój obszarów wiejskich, sprawiedliwy handel i rolnictwo ekologiczne. Jej efektem było m.in. wprowadzenie do polskiego prawa pierwszych w historii zapisów nt. ochrony konsumentów i środowiska przed organizmami genetycznie zmodyfikowanymi[1]. W latach 2000-2002 zewnętrzny ekspert Ministerstwa Środowiska w zakresie dostępu do informacji i udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji. Był doradcą frakcji Zielonych w Parlamencie Europejskim ds. krajów akcesyjnych w kadencji 1999-2004. Do listopada 2007 wraz z Cezarym Łasiczką prowadził audycję "Ekologia polityczna" w radio TOK FM. Od 2004 roku przewodniczący partii Zielonych 2004. Koordynator kampanii "zielona gospodarka"[2] i "Zielona Europa"[3]. Organizator akcji w obronie Doliny Rospudy. Autor listu otwartego do premiera Jarosława Kaczyńskiego, w którym przedstawił argumenty za budową trasy Via Baltica z ominięciem bagien Rospudy[4]. W liście otwartym do Donalda Tuska przedstawił 10 postulatów skierowanych do koalicji PO-PSL, w tym m.in. udzielił poparcia Maciejowi Nowickiemu, powołanemu kilka dni później na stanowisko ministra środowiska[5]. W ramach podpisanego porozumienia wyborczego Zieloni 2004-SdPL-UP, kandydat w wyborach 2005 z 1. miejsca listy SdPL w okręgu 35. W lutym 2009 współinicjator "Porozumienia dla Przyszłości" – ruchu skupiającego m.in. SdPl, PD i Zielonych 2004[6]. Kandydat do Parlamentu Europejskiego w 2009 z listy Porozumienia dla Przyszłości – CentroLewica w okręgu pomorskim[7]. Znalazł się wśród 39 najlepszych kandydatek i kandydatów do PE w rankingu tygodnika Newsweek Polska[8]. Jako jedyny spośród 99 osób kandydujących do PE w okręgu pomorskim uzyskał poparcie Partii Kobiet[9]. Jako jeden z czworga kandydatek i kandydatów w Polsce przedstawił swoje poglądy w ankiecie WWF Polska[10]. W wyborach oddano na niego 1758 głosów (39,37% głosów oddanych na listę w tym okręgu)[11]. Komitet PdP-CentroLewica uzyskał w Polsce 2,44% głosów i nie przekroczył progu. Zwolennik ochrony konsumentów przed monopolami[12], podnoszenia efektywności energetycznej i rozwoju odnawialnych źródeł energii[13]. Jest przeciwnikiem budowy elektrowni jądrowych – wspólnie z prof. Krzysztofem Żmijewskim przedstawił propozycję wymiany 20 milionów żarówek na energooszczędne, które dają tę samą moc – zaoszczędzoną czyli tzw. negawaty – sto razy taniej niż budowa bloku atomowego[14]. Zwolennik egalitaryzmu, w szczególności polityki równych szans kobiet i mężczyzn oraz obrony praw mniejszości. Feminista – bierze udział w Manifach, w 2010 roku uczestnik Kongresu Kobiet Polskich, podczas którego m.in. współorganizował panel nt. "Kobiety i zrównoważony rozwój". Współpracuje m.in. z Centrum Praw Kobiet na rzecz eliminacji przemocy, w szczególności wobec kobiet[15]. Aktywny uczestnik ruchu antywojennego, alterglobalista. Propagator społeczeństwa wiedzy, zielonych technologii, wolnej kultury i wolnego oprogramowania. Rzecznik rozdziału państwa i kościołów oraz światopoglądowej neutralności państwa.